 خدای من همان خدایی است که نه می رنجم از نبودش....
نه غم از دست دادنش را دارم....نه غصه اینکه روزی تنهایم
بگذارد را می خورم.
او را در کنارم دارم و ترس را از وجودم پاک می کند.
او مرا عاشقانه در آغوش گرفته و از مسیر مشکلات
و سختی ها عبور می دهد.
او همیشه به من لبخند می زند و تمام نیروها و
انرژی هایش را با خنده اش در وجودم جاری می سازد.
من نباشم... او هست.
او نباشد... من نیستم.
خدایم را "عاشقانه" دوست دارم.
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
نویسنده: 